|
Trafik;
Yayaların, hayvanların ve araçların karayolu üzerindeki hal ve hareketleridir.
Karayolu;
Trafik için kamunun yararlanmasına açık olan arazi şeridi, köprüler ve alanlardır.
Araç;
Karayollarında kullanılabilen motorlu, motorsuz ve özel amaçlı taşıtlar ile iş makineleri ve lastik tekerlekli traktörlerin genel adıdır.
Taşıt;
Karayolunda insan, hayvan ve yük taşımaya yarayan araçlardır. Bunlardan makine gücü ile yürütülenlere "motorlu taşıt" insan ve hayvan gücü ile yürütülenlere "motorsuz taşıt" denir.
Ayrıca bir kazanç kaydı olmaksızın kullanılanlara "hususi taşıt", çeşitli şekillerde kazanç sağlamak amacıyla kullanılanlara "ticari taşıt", Taşıt Kanunu kapsamına girenlere "resmi taşıt", resmi olmakla birlikte ticarilik niteliği taşıyanlara da "resmi ticari taşıt" denir.
Sürücü;
Karayolunda, motorlu veya motorsuz bir aracı veya taşıtı sevk ve idare eden kişidir.
Şoför;
Karayolunda, ticari olarak tescil edilmiş bir motorlu taşıtı süren kişidir.
Yolcu;
Aracı kullanan sürücü ile hizmetliler dışında araçta bulunan kişilerdir.
Trafik İşaretleri;
Trafiği düzenleme amacıyla kullanılan işaret levhaları, ışıklı ve sesli işaretler, yer işaretlemeleri ile trafik zabıtası ve diğer yetkililerin trafiği yönetmek için yaptıkları hareketlerdir.
Geçiş Üstünlüğü;
Görev sırasında, belirli araç sürücülerinin can ve mal güvenliğini tehlikeye sokmamak şartı ile trafik kısıtlama ve yasaklarına bağlı olmamalarıdır.
Geçiş Hakkı;
Yayaların ve araç kullananların diğer yaya ve araç kullananlara göre yolu kullanmak sırasındaki öncelik hakkına denir.
Durma;
Her türlü trafik zorunlulukları (kırmızı ışık, yetkilinin dur işareti, yol kapanması gibi) nedeniyle aracın durdurulmasıdır.
Duraklama;
Trafik zorunlulukları dışında araçların, insan indirmek veya bindirmek, eşya yüklemek, boşaltmak veya beklemek amacıyla kısa bir süre (5 dakika) için durdurulmasıdır.
Park Etme;
Araçların, durma ve duraklaması gereken haller dışında bırakılmasıdır.
Trafik Kazası;
Karayolu üzerinde hareket halinde olan bir veya birden fazla aracın karıştığı ölüm, yaralanma ve zararla sonuçlanmış olan olaydır.
Yerleşim Yeri;
Kendisine ulaşan karayolları üzerinde sınırın, başlangıcı ve bitimi bir işaret levhası ile belirlenmiş olan yerleşme, çalışma ve barınma amacı ile insanların yararlandıkları yapı ve tesislerin bir arada bulunduğu ve karayolu trafiğine etkileri tespit edilmiş ve idari taksimatla belirlenmiş olan il, ilçe, köy veya mezra gibi yerlerdir.
Yaya;
Araçlarda bulunmayan, karayolunda hareketsiz veya hareket halinde 'bulunan insandır.
Trafikten Men;
Trafik zabıtasınca, bu kanunda belirtilen hallerde araçla ilgili belgelerin alınması ve aracın belirli bir yere çekilerek alıkonulmasıdır. |
